කතන්දර එපා, වැඳපන් අම්මාට

මේ දවස් වල බලන (අහන) අපේ සින්දු වැඩසටහන නිසා "පොඩ්ඩියේ" සින්දුව අහන්න පුළුවන් උනා.

යන්තං ඇහිලා තිබ්බට එච්චර උනන්දුවෙන් අහපු නැති එක ගැන පොඩි ලැජ්ජාවකුත් තියෙනවා. එච්චරට හිතට වැදිච්ච තේරුමක් සහ වදන් පෙළක්. මේක ලියපු කෙනා සිංදුවකට කියල හිතාගෙන නොලියපු නිසා, කාව්‍යමය බවක් තියෙන්නේ. මෙන්න වචන ටික.

===

පොඩ්ඩියේ අම්මා අම්මාමයි තාම..

වැරදුනේ අපි නිසයි ඈ වැරදිද කෝම..

බක්මහේ කොවුල් බිජු පුපුරණ දාක..

නංගියෙ අම්මගෙන් උඹ ඉල්ලනවද ගේම..

තනේ කඩා විසිකර පත්තිනි වේ නම්..

අනේ හාමතේ අපි මැරිලා එහෙනම්..

වනේ පාරන්නෙ වන ඵල විස වී නම්..

නගේ දැන් යමං පඬි පුර ගිනි තියපන්..

සතා කියා ඉඳහිටක දි ඇහුනාට..

කතා හදන උන් සේරම බෝසත් ද..

යකා වැහෙන්නට පෙර උඹෙ අයියාට..

කතන්දර එපා - වැඳපන් අම්මාට..

දන් කඳ නැතිදාට රන්කඳ වී පෙනිලා..

ලොකු හැමුදුරුවො අණකර බණ පද එව්වා..

මුචලින්දගෙ ඇහේ නයි කඳුලක් නැටුවා..

අපෙ අම්මා බණ කතාවක් බුදුගෙයි ලිව්වා..

රත්වුන යකඩ ලෝකුරු ගෑණුත් තැලුවා..

මත්වුණු බමරු ඉටිමල් පොකුරෙත් වැහුවා..

ඇත්තට ලෝකෙ ගැන උඹ දන්නෙ ද මොනවා..

පත්තිනි සළුවලත් ඇත් තුත්තිරි තිබුණා..

සතා කියා ඉඳහිටක දි ඇහුනාට..

කතා හදන උන් සේරම බෝසත් ද..

යකා වැහෙන්නට පෙර උඹෙ අයියාට..

කතන්දර එපා - වැඳපන් අම්මාට..

ගායනය : සාදර බණ්ඩාර

පද රචනය : ටිම්රාන් කීර්ති

=======

මේකේ තියෙන "තනේ කඩා විසිකර පත්තිනි වේ නම්" සහ "නගේ දැන් යමං පඬි පුර ගිනි තියපන්" වාක්‍යය නිසා පතිනි දෙවියන් ගේ කතාව කියවන්න හිතුන. සැකෙවින් මෙහෙමයි. (උපුටා ගන්නා ලදී)

=======

කාවේරි පට්ටනමේ ධනවත් වෙ‍ළ‍ඳකුට කෝවිලන් හෙවත් ගෝපාලන් නම් පුත්ර්යෙක් සිටියේය. මේ ගෝපාලන් යන්න, ‘පාලඟ’ යයි අපේ කපුරාළලාගේ යාදිනිවල සඳහන් වේ. කෝවිලන්ගේ භාර්යාතව ‘කනකි’ නැමැත්තියකි. මෝ ස්වාමි භක්තියෙන් පිරුණු ඉතා ම ශාන්ත කාන්තාවකි. කලකට පසු කෝවිලන්, කනකී හැර දමා මාතාවි නම් නළඟනකට පෙම් බැඳ ඈ කරා ගියේ ය. ගනිකාව ප්රකයෝගයෙන්, කෝවි‍ලන් ගේ සියලුම ධනය තමා කරා ගෙන්නා ගෙන, ඔහු සම්පූර්ණ‍යෙන් දිළිඳු වූ පසු එළවා දැම්මා ය. යා යුතු අතක් නැති කෝවිලන් නැවතත් පැරණි බිරිඳ එනම් කනකී වෙත ආවේ ය. ඕ කිසි වෙනසක් නොදක්වා ඔහු ආදරයෙන් පිළිගත්තී ය. එහෙත් ඔවුන්ට කලින් ගත කළ අලංකාර ජීවිතය ගත කරන්නට දැන් බැරි ය. අසල් වැසියන්ට පෙනි පෙනී දිළිඳු ජීවිතයක් ගෙවන්ට ලජ්ජා වූ කෝවිලන් සිය රට අත් හැර බිරියත් සමග පඬි රටේ මදුරාපුරයට ආයේ ය. ඔවුහු අම්බලමක නැවතුණාහ. ආහාරයක් සපයා ගන්නට මුදල් නො තුබුණු හෙයින් කනකී, ඇගේ පා සළඹ ගලවා හිමියාට දී එය විකුණා යමක් ගෙනෙන්නට කීවා‍. කෝවිලන් සළඹ රැගෙන තරගල් වීදියට ගියේ ය. පඬිරජ බිසොවගේ සළඹක් අළුත් වැඩියා කරන්නට භාර ගෙන සිටි එහි ප්රේධාන තරඟහලුවාගෙන් එය නැති වී තිබුණ ප්රයස්තාවයත් මෙය ය. කෝවිලන් ගෙන ගිය සළඹත් ඊට සමාන වූ හෙයින් තරහලුවා කෝවිලන් අල්ලා ගෙන පඬි රජු කරා ගොස් සළඹ හොරා ගත් තැනැත්තා ලෙස අඳුන්වා දුන්නේ ය. පඬි රජ ද වැඩි වග විභාගයක් නැතිව කෝවිලන් මරන්නට අණ කළේය. වධකයෝ කෝවිලන් උල හිඳුවා මරා දැම්මෝය.

සවස් වන තුරු සැමියාගේ ඊම බලා සිටි කනකී, අන්තිමේදී ඔහු සොයා ගියා. සොර කමට අසු වී රජ අණින් මරනු ලැබූ බව දැන ගත් ඔ ඔහුගේ මළ කඳ කරා ගොස් විලාප කියන්නටත් පඬි රජු කළ අපරාධයට දෙස් තියන්නටත් පටන්ගත්තා. රජුටත් රටටත් සාප කළා. මෙසේ සාප කරමින් - වැළපෙමින් ඒ සෝකයෙන් ම ඕ මළා. ඇගේ සාපය නිසා තරහල් වීදියේ පටන් මුළු පඬි පුර ම ගිනි ගත්තේලු කනකි, ඇගේ වම් පියවුර කඩා ගැසූ බවත් ඉන් පඬි පුර ගිනි ගත් බව ත් කපුරාළලාගේ හෑලි යාදිනීවල සඳහන් වේ. එවක් පටන් මිනිස්සු ඇය දේව ගණයෙහි ලා අදහන්නට වූහ.

පඬි රජුගේ මුණුබුරු කවියකු විසින් ලියන ලද ‘සිලප්පදිකාරම්’ නම් දෙමළ කාව්යජ යේ සඳහන් වන්නේ මේ දේවතාවිය ගේ කථාවයි. ‘පතිනි’ නමින් අදහන්නේ මේ කනකී නම් කාන්තාව යි.